A:â € ¢ Bijtend en zuur gas
â € ¢ Massa van zinklaag voor verzinkt draadpantser
â € ¢ Rookontwikkeling
â € ¢ Vlamverspreidingstest voor meerdere kabels
â € ¢ Krimpproef op isolatie
â € ¢ Slijtagetest
A:Ten eerste is het belangrijk om de installatie los te koppelen van de netvoeding voordat u probeert om ondergelopen kabels te controleren of te repareren. Om voor de hand liggende redenen geldt dat hoe eerder de overstroming zich terugtrekt en er actie wordt ondernomen, hoe waarschijnlijker het is dat de kabels niet worden aangetast. Lees wat u moet doen als het water zakt.
A:In de Verenigde Staten worden kleinere geleiders gemeten met de American Wire Gauge (AWG). Met het meetsysteem geldt: hoe hoger het getal, hoe kleiner de kabel. Voor grotere draden worden cirkelvormige mils gebruikt. MCM-maten, ook wel kcmils (kilo-circulaire mils) genoemd, zijn voor nog grotere kabels. Eén MCM is gelijk aan duizend circulaire mils.
A:UL staat voor â € œUnderwriterâ € ˜s Laboratoryâ € en is een onafhankelijke Amerikaanse testorganisatie, vergelijkbaar met de Duitse VDE. Op basis van de National Electrical Code (NEC, ook wel NFPA 79 genoemd) - de in de VS gangbare veiligheidsnorm voor elektrische installaties - definieert het Underwriter's Laboratory normen voor elektrische componenten en hun toepassingsgebieden. UL-goedkeuringen worden ook erkend als veiligheidsnormen in veel andere landen vanwege de strikte brandbeveiligingsvereisten in de NEC.
A:Verband der Elektrotechnik, Elektronik und Informationstechnik - beter bekend als VDE - is de vereniging voor elektrische, elektronische en informatietechnologieën en de daaraan gerelateerde wetenschappen, technologieën en toepassingen.
A:Kabel en draad mogen in geen geval als zekeringen fungeren waardoor een brand kan verspreiden. Ze mogen niet dienen als brandstof voor brand en mogen geen gevaarlijke stoffen vrijgeven. Dat is precies wat er gebeurt met materialen waarvan de vlamvertraging is gebaseerd op halogenen: fluor, chloor, broom of jodium. Halogenen zijn aanwezig in polymeren zoals PVC, FEP en PTFE. PUR-, PP-, P- en TPE-materialen worden vaak toegevoegd als vlamvertragers. Bij brand kunnen ze ontsnappen en de omringende vlammen verstikken. Later worden ze echter gecombineerd met waterdamp om zuren te vormen die irritatie van de ogen, huid en ademhalingswegen veroorzaken, en die metaal en glas aantasten.